Jul 22, 2021
Eetstoornissen worden gekenmerkt door een dysfunctioneel eetpatroon en overmatige bezorgdheid over gewicht en voorkomen. Het zijn psychiatrische stoornissen omdat dit gedragspatroon gestuurd wordt door een emotionele dysregulatie, extreem perfectionisme en sociale angst. Het negatief zelfbeeld wordt daarbij gekoppeld aan een negatief lichaamsbeeld, meer specifiek: "ik voel me slecht" wordt vervangen door "ik zie er slecht uit want ik ben te dik". In een maatschappij waar slank zijn erg gewaardeerd wordt lijkt het daardoor een alledaags probleem, helaas wordt daardoor de ernstige problematiek vaak onderschat of miskend. De malnutritie en/of ondergewicht zorgt voor de u welgekende huid- en haarproblemen. De patiënt kan om deze reden komen consulteren maar zal zelf niet de link leggen met de onderliggende eetstoornis. De meest gewenste attitude bij elke orgaanspecialist en meer in het bijzonder de dermatoloog is dat men bij de eetstoornispatiënt de vastgestelde symptomen kadert in het desbetreffend ziektebeeld. Zonder te confronteren, minimaliseren, of culpabiliseren kan men de vraag stellen of de klachten kunnen kaderen binnen een bestaande eetstoornis gezien malnutritie, zelfopgewekt braken en/of ondergewicht wel vaker deze dermatologische problemen als gevolg hebben. Het kan best zijn dat de patiënt(e) ontkent zij/hij te angstig is om toe te geven dat er een eetstoornis is. Niettemin is het bespreekbaar maken door de deskundige hulpverlener een eerste stap in de goede richting. Openheid en directheid in een coöperatieve stijl zijn de beste ingrediënten voor kwalitatieve hulpverlening.